سیکاس

سیکاس جزء گیاهان با سابقه فسیلی بسیار طولانی است که قبلاً دارای گستردگی و تنوع بیشتری از امروز بودند. آنها به طور معمول دارای تنهای تنومند و چوبی (پرز) با تاجی از برگهای بزرگ، سخت و سفت و همیشه سبز هستند. آنها معمولاً برگهایی به شکل پر دارند. سیکاسها گونه های نر و ماده دارد و نوع ماده این گیاه بذر تولید می‌کند و نوع نر آن مخروط‌هایی پر از گرده. مشهورترین نوع سیکاس، رولوتا است و قواره آنها براساس اندازه تنه اعلام میشود که میتواند از چند سانتیمتر تا چند متر متفاوت باشد. آنها به طور معمول بسیار آهسته رشد می کنند و عمر آنها بسیار طولانی است که در بعضی از نمونه ها تا 1000 سال نیز شناسایی شدهاند.
گفته میشود که این گیاه گرمسیری بومی مناطق گرمسیر ژاپن میباشد و اگر لازم است در مواقع سرد سال یا مناطق سردسیر در فضای آپارتمان نگهداری شود.
گفتنی است که بیش از سیصد نوع سیکاس در دنیا تاکنون شناخته شده است و گونه‌های جدیدی نیز کماکان کشف می‌شوند و این در حالی است که برداشت بی رویهی این گیاه منجر به تخریب زیستگاه آنها شده است.
این گیاه کمی آبدوست میباشد و نیاز به محیطی گرم و نورگیر دارد اما آفتاب شدید می‌تواند به برگ‌ها آسیب بزندو نور مستقیم شدید مورد پسند این گیاه نیست و همچنین یخبندان، سبب سوختگی برگهای آن میشود. این گیاه در طراحی کاشت، در یک ارتفاعی بالاتر از سطح زمین قرار داده میشود تا ریشههای آن دور از رطوبت باشد و خیلی نسبت به خاک و بستر کشت حساس نمیباشد.
جهت تغذیه این گیاه کودهای گرانوله که حاوی نیتروژن(N)، فسفر(P)، پتاسیم (K) و منیزیم(Mg) باشد، سبب رشد مناسب این گیاه و برگهای آن میشود.
تکثیر سیکاس یا با بذر صورت میپذیرد و یا با بچه سیکاسی که در مجاورت گیاه اصلی ایجاد میشود که حالت دوم رشد بهتری از مورد اول دارد.
سیکاس گیاهی است که مقاومت قابل توجهی در برابر انواع آفات و بیماری‌ها دارد اما در برخی از موارد محدود ممکن است وجود شپشک‌ها سبب ایجاد مشکل‌ شوند.